Twee personen, één auto

Helaas, de vakantie is officieel over. Alle kids, door het hele land, zijn weer naar school en de lange files tijdens spitsuren zijn weer geboren. Tijd om het gewone ritme weer op te pakken. En helaas, in dat gewone ritme is meestal wat minder tijd en ruimte voor creativiteit.

Mijn vakantie deze zomer was kort, maar krachtig. Een weekje is toch wat aan de minimale kant, maar het creatieve gehalte was van dusdanige aard dat het voor enkele weken aangezien zou kunnen worden. Manlief en ik waren van mening dat een zomer eigenlijk niet zonder een buitenlandse uitstap kan, dus stapten wij in de auto naar Polen.

Twee personen, één auto. Wat een luxe. Als ik terugdenk aan de vele vakanties die ik als kind met paps en mams doorbracht, komt ook snel het strenge inpakbeleid van mijn vader me voor de geest. Vijf personen, één auto. Het aangereikte tasje was de absolute max, meer mocht er niet mee.

Twee personen, één auto. Ik nam het ervan. Mijn naaimachine werd ingeladen, net als mijn doos met klosjes garen, ritsen, scharen, een rol patroonpapier, een stapel stofjes, het hele arsenaal. Aangekomen in Polen werd alles vrolijk uitgeladen. Snel verkende ik ons verblijf... en helaas, er was geen grote tafel.

Gedurende de vakantieweek heb ik me het minitafeltje in de keuken toegeëigend. Jeffrey had immers ook al het nodige voor zichzelf: de bank, het bed, en de lekkerste stoel. Het tafeltje was, op z'n zachtst gezegd, wat aan de kleine kant, maar dat mocht de pret niet drukken. De plannen voor volgend jaar zomer worden stiekem alweer gemaakt.

Donkerblauw met een twist

Herinner je je het pak met de lange pijpen? Manlief wilde er perfect uitzien op de bruiloft van zijn eigen moeder, maar zijn pak moest daarvoor wel enige aanpassing hebben. Natuurlijk wilde ik zelf ook een flitsende indruk maken. Dat was een uitdaging.

Meestal heb ik de luxe het voortouw te nemen in outfits voor bruiloften. Ik maak iets moois voor mezelf, en manlief stemt zijn kleding hierop af, bijvoorbeeld door een stropdas in de juiste kleur te dragen. Deze keer was de wereld omgekeerd. Manlief was zeer overtuigd van wat hij wilde: een lichtblauw pak met een donkerblauwe ruit.

En ik dan? Het zou een onmogelijke taak zijn precies dezelfde lichtblauwe kleur stof te vinden. Ik was dus veroordeeld tot donkerblauw. Maar, om eerlijk te zijn, ik houd niet van donker. Ik houd van licht, vrolijk en kleurrijk. Dat leek deze keer niet mogelijk te zijn.

Maar waar een wil is, is een weg. Een paar uur heb ik rondgestruind over de stoffenmarkt van Utrecht. De aanhouder wint: bij de laatste kraam viel mijn oog op een prachtige stof. Donkerblauw met medaillons met kleurrijke bloemen. Die was voor mij! Twee coupons van elk 1,5 meter voor een tientje; ook dat was te overzien.

Manlief was niet alleen uitgesproken over zijn eigen looks, hij had deze keer ook een sterke mening over mijn outfit. Een lange jurk moest het worden. Mijn voorraadje Knipmodes kwam van pas. Na een kleine zoektocht was de keuze gemaakt en ging ik voor een slanke, lange jurk met V-hals en een split tot net voorbij de knie.

De jurk is een echte aanrader. In een eenvoudige stof uitgevoerd en gecombineerd met stoere sneakers geschikt voor elke dag, maar uit een wat luxere stof en met een paar hakken eronder zeer feestelijk. De jurk is vrij gemakkelijk te maken, is mooi gevoerd en afgewerkt met een blinde rits.

O, wat was de bruiloft geslaagd. Mogelijk hebben onze geslaagde outfits hun steentje bijgedragen.

DIY: Piping, paspel, wattes?

Piping, natuurlijk, een alledaags begrip. Of paspelband, dat gebruik je toch ook zo tussen neus en lippen door? Niet? Nee, ik niet echt.

Google biedt altijd redding. Bij het maken van een jurkje zocht ik namelijk een mooie afwerking. Liefst zo'n soort koortje dat je tussen de naden stikt. Mijn zoektocht onder termen als 'kleding naaien afwerking band koord' bood een antwoord: je kleding maak je écht af met piping, ofwel, gewoon op z'n Hollands: paspelband.

Het was zondag, en de stoffenmarkt zou pas op zaterdag weer plaats hebben... Dat is bij een creatieve uitspatting écht te lang wachten. Opnieuw heb ik me tot Google gewend: 'piping paspel diy zelf maken'. De combinatie van een paar hits gaf me voldoende info om het er zelf op te wagen.

Daarom hier: dé uitleg van écht diy-piping, ofwel, gewoon op z'n Hollands: zelfmaakpaspelband!

Tutorial: paspelband
Benodigdheden:
- koord in een onopvallende kleur, zo lang als je paspelband moet worden
- stof in een reep van 3 cm breed, zo lang als je paspelband moet worden, in een leuke kleur
- naaimachine
- spelden

- Paspelband is eigenlijk een tunneltje met een koordje erdoorheen, dat je tussen naden stikt. Het tunneltje maak je van stof. Hiervoor heb je een reep van 3 cm nodig. Let op: knip de stof schuin op het weefsel. Zo heeft het een beetje rek in zich. Is je lap stof niet groot genoeg voor de lengte paspelband die je wil? Niet getreurd! Knip meerdere repen en naai ze aan de uiteinden aan elkaar.
- Leg het koord in het midden op de reep stof.
- Sla de stof dubbel met de zijkanten netjes op elkaar en speld vast.
- Naai met de naaimachine met het ritsvoetje de reep stof met het koord erin tot een tunnel. Naai zo dicht mogelijk langs het koord.
- Ga je het paspelband gebruiken? Leg het koord dan net voorbij de patroonlijn. Vervolgens speld en rijg en stik je het paspelband óp de naad met een ritsvoetje.

 

Creatieve costumièrecarrière

Een creatieve carrière heb ik nu misschien al een klein beetje. Ik ben heel wat creatief bezig en probeer mezelf daarin te ontwikkelen. Maar hoewel het misschien heel wat lijkt, kan het nog stukken beter.

Al tijden droom ik van een creatieve opleiding. Na mijn middelbare school kriebelde het al, maar het voelde niet serieus genoeg om als échte studie te gaan doen. Inmiddels ben ik vijf jaar later en kriebelt het nog steeds. Toen de afronding van mijn tweede studie in zicht kwam, kwam mijn creatieve droom weer tot leven: ik zou eindelijk op zoek gaan naar die perfecte modevakschool.

Ik vond een leuke modevakschool bij mij in de buurt en gaf me op voor een open dag. Maar, zoals bij jou vast ook het geval is, het leven loopt altijd anders dan gedacht. In de tussentijd kreeg ik namelijk een fulltime baan... niet in de creatieve sector. Uit nieuwsgierigheid besloot ik toch naar de open dag voor de opleiding Costumière te gaan.

Je ziet de bui al hangen. Neline op een modevakschool. Ik stapte binnen en de vonk sloeg gelijk over. Toen de enthousiaste docent benadrukte dat de lessen slechts eens per twee weken op zaterdag zijn en de rest aankomt op zelfstudie, en dus flexibel is, werd de vonk een vuur. Ik wist het: dit wil ik.

Begin september ga ik van start. In ruim een jaar hoop ik mezelf gediplomeerd costumière te noemen. En dan? Geen idee. De modevakschool biedt ook opleidingen tot coupeuse, en zelfs nog vele vervolgopleidingen daarna. Maar ik heb geleerd: het leven loopt toch altijd anders dan gedacht. Dus laat maar komen; we zien het wel.

Pak met lange pijpen

Ken je dat: dat je eindelijk het ideale kledingstuk hebt gevonden, maar hij is niet meer te krijgen in je maat? Dat is balen! De beste oplossing is natuurlijk je eigen kleding te maken. Precies zoals je bedacht hebt, helemaal uniek en in de goede maat. Maar er is een andere optie: verstellen.

Manlief moest een nieuw pak. Voor de bruiloft van je eigen moeder moet je bijzonder voor de dag komen. Waar hij gewoonlijk niet zo uitgesproken is over kleding, wist hij nu precies wat hij wilde: een pak met ruitjes. Aangezien ik wel van speciale kleding houd, greep ik deze kans aan. Snel begon ik mijn zoektocht op internet.

Al snel vonden we het perfecte pak: lichtblauw met een donkerblauwe ruit. Prachtig! Maar... niet meer in de goede maat. De luxe van internetwinkelen is dat de keuze altijd reuze is, ook in maten. Hier bleek het mogelijk te zijn speciale lengte- of breedtematen te bestellen. Dat bood kansen. De lengtemaatversie van de eigenlijke maat hebben we besteld.

Gelukkig, het colbert paste perfect! De pantalon kon echter wel wat aanpassing gebruiken: een centimeter of tien was overtollig. Een aanpassing die wel te overzien is.

Hoe pak je dat aan?
- Trek de pantalon aan en speld op de juiste lengte de pijpen af.
- Trek de pantalon weer uit. Meet hoeveel centimeter eraf moet. Trek hier 4 cm van af voor de zoom.
- Meet de afstand die afgeknipt moet worden op verschillende punten van de pijp en zet een streepje. Knip de onderkant van de pijp af door de streepjes te verbinden.
- Werk de afgeknipte rand af met een zigzak- of locksteek.
- Vouw de zoom naar binnen en speld vast. Strijk de onderkant van de pijp glad, het liefst met een strijkijzer.
- Naai de zoom met de hand onzichtbaar vast. Dit doe je door afwisselend (ongeveer om de 0,5 cm) een draad van de afwerkingsrand en een draad van het weefsel in de broekspijp op te nemen.

Something blue

Het trouwseizoen is weer in volle gang! Zoals je wellicht weet, heeft mijn trouwjurk de nodige aandacht gekregen. Vanwege het feit dat ik stof van de Ikea heb gebruikt en dit via Facebook aan de Ikea heb laten weten, was de jurk in no time beroemd. Omdat ik niet genoeg krijg van nagenieten van onze mooie dag, hier weer een blog over onze bruiloft. Deze keer staat niet de jurk in de belangstelling, maar een ander zelfgemaakt onderdeel van mijn outfit: het haarbandje.

Het thema van onze bruiloft was 'Heb je even voor mij'. Hoe Hollands wil je het hebben? Themakleuren waren dan ook rood, wit en blauw. Dat wilde ik in mijn outfit verwerken. De rode schoenen waren snel gescoord. Vanzelfsprekend was mijn jurk wit. Dat betekende dat blauw terug moest komen in mijn accessoires.

Ik hou van blauw. Hoewel de theorie soms iets anders beweert, vind ik blauw mooi bij mijn blauwe ogen staan. Ik ging dus voor blauwe oorbellen. Ik bestelde oorbellen met een verhaal: oorbellen met een prachtige blauwe steen uit Israël, gekocht bij de Israëlwinkel.

Wie mij een beetje kent, kent ook mijn liefde voor haarbandjes. Ik vrees dat ik niet overdrijf als ik beweer dat ik er zeker vijftig in huis heb. Bij zo'n liefhebber kan een haarbandje op de eigen bruiloft niet ontbreken. Om op te bieden tegen die andere vijftig, moest het echter wel iets heel speciaals zijn.

Ik besloot naar mijn favoriete fourniturenwinkeltje aan de gezellige Krommestraat in Amersfoort te gaan. Zo'n heerlijke winkel in een oud pand met een houten kraakvloer en spulletjes tot het plafond. Bandjes genoeg dus daar. De dame achter de toonbank toverde een dikke multomap tevoorschijn. Ze maande me de tijd te nemen eens lekker erdoorheen te bladeren. Een boek vol met de meest mooie bandjes!

Mijn oog viel op een serie bandjes die bij elkaar pasten. Wit, met subtiele blauwe bloemetjes. De keuze was gemaakt. Ter plekke bedacht ik dat het prachtig zou zijn het meest smalle bandje te gebruiken als afwerking voor mijn sluier, en dus kocht ik er een meter of vijf van. Het breedste band moest zonder twijfel in mijn haar, en dus kocht ik daar een meter van.

Maar hoe maak je zo'n haarbandje dan? Misschien wil je er ook wel één voor jezelf? Binnenkort kan je je hart ophalen met een tutorial voor haarbandjes op Freubel Fair.

Van generatie op generatie

Een bezoekje aan oma is altijd gezellig. Je kent het wel, gewoon lekker op de bank wat zitten babbelen terwijl je verwend wordt met drinken en lekkers. Mijn moeder gaat heel regelmatig bij oma langs, en soms stap ik graag bij haar in de auto.

Kortgeleden zijn we weer een gezellige maandagavond langs geweest. Na het gebruikelijke rondje koffie mét plak cake, grepen we allemaal naar onze handtas. Huh? Een bezoekje aan oma doe je namelijk nooit met lege handen. Nee, één ding moet altijd mee: een handwerkje!

Oma had een breiproject. Ze maakt een schattig truitje. Haar productiesnelheid is ongekend. Mening kleinkind en achterkleinkind is met haar maaksels van sokken en truien verwend. Duidelijk een leven lang ervaring.

Moeder had een quiltproject. Ze heeft het quilten sinds enkele jaren helemaal gevonden als hobby. Hoewel ze inmiddels 27 jaar is getrouwd, is ze momenteel bezig met een verlovingsquilt. De blokken met bloemen zijn fantastisch.

Ik had een haakproject. Een zoveelste omslagdoek. Makkelijk mee te nemen in je tas, en makkelijk uit je hoofd te doen, zodat je ondertussen lekker door kan babbelen. Ook maken? Zie dan deze blog.

Creatief geïnspireerd én helemaal bijgepraat gingen we weer huiswaarts. Voor herhaling vatbaar.

DIY: omslagdoek

Ben je net als ik lichtelijk verslaafd aan haken, of ben je er juist totaal niet mee bezig maar wil je een makkelijk beginnetje hebben om het er toch eens op te wagen? Een tijdje geleden schreef ik over het trein- en logeerwerkje dat ik in het leven geroepen had. Gewoon zo'n haakwerkje waar je niet diep bij na hoeft te denken en zo handzaam is dat het altijd in je tas erbij past. En natuurlijk leuk en bruikbaar voor jezelf. Haak met me mee met deze omslagdoek!

Tutorial: omslagdoek
- Neem haakgaren en een passende haaknaald. Zelf werk ik het liefst met acryl: kriebelt niet, en is lekker warm.
- Maak een opzetlus. (Oeps, loop je nu al vast? Kijk dan even hier.)
- Haak 11 lossen. Keer je werk.
- Toer 1: Haak 4x een dubbel stokje in de vier laatste lossen van het begin. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 2: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbel stokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 11 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste dubbele stokje van het groepje van 4 van de vorige toer en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 3: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbelstokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 6 lossen. Haak 1 vaste in de 6e losse van de rij van 11 van de vorige toer. Haak 6 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 van de vorige toer en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 4: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbelstokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 6 lossen. Haak 3 vasten: in de losse voor de vaste van de vorige toer, in de vaste en in de losse na de vaste. Haak 6 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 van de vorige toer en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 5: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbel stokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 8 lossen. Haak 5 vasten voor, op en na de vasten van de vorige toer. Haak 8 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 van de vorige toer en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 6: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbel stokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 11 lossen. Haak 4x een dubbel stokje op het laatste stokje van het groepje stokjes van de vorige toer en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 8 lossen. Haak 3 vasten in de middelste 3 vasten van de vorige toer. Haak 8 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in de laatste 3 lossen van de ketting van 8 en het eerste stokje van het groepje van 4. Haak 11 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 7: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbel stokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 6 lossen. Haak 1 vaste in de 6e losse van de rij van 11. Haak 6 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 8 lossen. Haak 1 vaste in de middelste vaste van de vorige toer. Haak 8 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in de laatste 3 lossen van de ketting van 8 en het eerste stokje van het groepje van 4. Haak 6 lossen. Haak 1 vaste in de 6e losse van de rij van 11. Haak 6 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Toer 8: Haak 7 lossen. Haak 4x een dubbel stokje bovenop het laatste dubbele stokje van de vorige toer, de twee lossen en het eerste dubbele stokje van het groepje van 4. Haak 6 lossen. Haak 3 vasten: in de losse voor de vaste van de vorige toer, in de vaste en in de losse na de vaste. Haak 6 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 van de vorige toer en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in de drie laatste lossen en het eerste stokje van het groepje van 4. Haak 6 lossen. Haak 3 vasten: in de losse voor de vaste van de vorige toer, in de vaste en in de losse na de vaste. Haak 6 lossen. Haak 4x een dubbel stokje in het laatste stokje van het groepje van 4 en de 3 daaropvolgende lossen. Haak 2 lossen en eindig met een dubbel stokje in de laatste losse van de vorige toer. Keer je werk.
- Herhaal vanaf het begin. Let op, je moet sommige dingen nu dubbel doen. Je hebt onderaan één bloem en schuin daarboven twee halve bloemen. 
- Helemaal in de war door deze omschrijving? Misschien maakt de tekening hieronder je wijzer.
- Zelf haak ik door tot een breedte van 175 cm en een lengte van 75 cm. Knip de draad af, trek hem door de lus en werk hem met een naald netjes weg. Klaar!

Iets met varkens?

Zo op z'n tijd is het heerlijk om als vrouwen onder elkaar te zijn. Waar mannen gewoon de behoefte hebben aan een voetbalwedstrijd waarbij ze ongegeneerd commentaar kunnen leveren onder het genot van een paar biertjes, houden vrouwen van knusse avondjes vol kneuterigheid.

Voor het eerst haakte ik pas aan bij een gezellige vrouwengroep in onze wijk. Eens in de paar weken komen ze op vrijdagavond samen. Beter kan een avond niet beginnen: als eerste genieten we samen van een maaltijd. En natuurlijk, zo hoort het, elke vrouw is even de keuken in gedoken en heeft iets lekkers meegenomen.

Onderdeel twee van de avond is het vertellen van een verhaal en daar samen over doorpraten. Meestal is dit een verhaal uit de Bijbel, die vol staat met de allerbeste verhalen. Deze avond het verhaal dat Jezus een man die een demon in zijn hoofd heeft geneest (ken je die nog niet? Lees het hier!).

En dan (moet ik toegeven) mijn favoriete onderdeel van de avond: iets creatiefs! Meestal heeft het creatieve onderdeel relatie met het vertelde verhaal, maar dat was deze keer wat problematisch. Een demon schilderen? Iets met varkentjes doen (waar Jezus de demon heenstuurde)? Klinkt allemaal niet heel aantrekkelijk.

We gingen daarom voor iets praktisch. Ken je dat probleem, dat je je telefoon wil opladen, je de stekker in het stopcontact doet en je telefoon erbovenop legt, je telefoon uit balans raakt en een smak op de grond maakt? Dat probleem is nu verleden tijd! Dit tasje hang je aan de stekker van de lader, en je telefoon stop je erin. Klaar met laden? Berg de lader op in het tasje en sluit hem. Ideaal!
 
De vrouwenavond is helaas al geweest, maar dit handige tasje kan jij natuurlijk ook zelf maken. Binnenkort leg ik je uit hoe het moet!

Knoopjes, echte koopjes

Een bezoekje aan de stoffenmarkt in Utrecht is altijd de moeite waard. Ik kom nooit met lege handen thuis. Sterker nog, meestal kom ik afgeladen thuis. De leukste stofjes voor vriendelijke prijsjes, onmogelijk veel keuze, teveel verleidingen.

Wil je de stoffenmarkt ook een keer bezoeken? Dat kan elke zaterdagochtend tot 13.00 uur. De markt is gevestigd aan de Breedstraat in hartje Utrecht. Goed te combineren met een verder bezoekje aan de stad dus.

Graag geef ik je een bezoekerstip! Als je neust tussen de kramen vol leuke stofjes, sla dan de fourniturenkramen niet over. Natuurlijk komt je naaiwerk niet tot een goed einde zonder garen of een rits te scoren bij de fourniturenkraam, maar ik doe er graag ook een andere aankoop.

Regelmatig hebben de fourniturenkramen een grote bak staan met de leukste koopjes als het gaat om... knoopjes! Nadat ik bij mijn laatste bezoek aan de stoffenmarkt de nodige stofjes had ingeslagen, heb ik de tijd genomen om eens in zo'n bak te duiken. Zie het resultaat op de foto; ik zeg: dikke match! En dat heel betaalbaar, met 50 cent of een euro per bosje. Aanrader!

DIY: plastic-zakjes-zak

Ook zin in lekker duurzaam? In hooguit een uurtje tijd kan je, zelfs met beperkt creatief vermogen, dit duurzame ding maken! Lees in de blog van enige tijd geleden mijn overwegingen en overtu

igingen bij het maken van deze zak, of ga gewoon direct aan de slag met de tutorial hieronder.

 
Tutorial: plastic-zakjes-zak
Benodigdheden:
- Stuk stof van ongeveer 50 x 50 cm
- 20 cm smal elastiek
- 80 cm koord
- Naaigaren
- Naaimachine

- Knip een stuk stof van ongeveer 50 x 50 cm.
- Bepaal welke zijde van de stof de bovenkant moet worden. Geef in de naden die samen de zijnaad gaan vormen een knipje van ongeveer 1 cm op een hoogte van ongeveer 5 cm van de bovenkant.
- Sla het flapje van 5 x 1 cm (dat je net hebt geknipt) twee keer om naar de verkeerde kant van de stof. Naai het vast. Doe dit aan beide zijden.
-  Sla de bovenrand van de stof twee keer om naar de verkeerde kant en naai het smal op de kant vast. Je hebt een tunnel gemaakt.
- Vouw de lap stof dubbel met de zijkanten op elkaar en met de goede kant van de stof naar binnen. Naai ongeveer 1 cm vanaf de zijkant.
- Vouw de stof aan de onderkant twee keer om naar de verkeerde kant van de stof. Naai smal op de kant vast. Let op! Maak het rondje niet helemaal af; er moet een kleine opening naar de tunnel blijven.
- Neem het elastiek. Leg een knoop in het uiteinde of maak er een veiligheidsspeld aan vast. Duw hem hiermee door de tunnel. Neem beide uiteinden van het elastiek bij elkaar en trek het aan tot het strak genoeg is om de zak min of meer te sluiten aan de onderkant. Naai het elastiek op elkaar vast.
- Laat het elastiek in de tunnel verdwijnen. Naai het laatste stukje van de tunnel dicht.
- Keer de zak met de goede kant naar buiten. Steek het koord in de tunnel bovenaan de zak en duw hem de gehele tunnel door. Leg vervolgens een knoop in de samengenomen uiteindes van het koord.

- Klaar! Hang de zak op aan het koord. Vul de zak vanboven met plastic zakjes. Je kan ze gemakkelijk stuk voor stuk via de opening onderaan eruit trekken.

Lang zal 'ie leven

Maak je klaar voor een trieste gebeurtenis op een blijde dag... In deze blog het verhaal van de blouse die een lang leven gegund was, maar slechts een kort bestaan heeft gekend.

Op zaterdag 29 april was ik jarig. Hoewel ik altijd reden zie tot het maken van een nieuw kledingstuk, is een verjaardag echt een dag waarop een nieuw kledingstuk niet kan missen. Gelukkig als ik was met mijn nieuwe naaimachine, popelde ik in de week voorafgaand aan mijn verjaardag aan een blouse te beginnen.

In no time was hij klaar. Mijn nieuwe machine had me niet teleurgesteld. Een blouse was geboren,
van een heerlijk soepel stofje, met lieve bloemetjes en kleine, glanzende, groene knoopjes. Met in mijn achterhoofdtoch wat kleine zorgen. De heerlijk soepele stof was namelijk wel wat erg dun en bewerkelijk...
De blijde zaterdag brak aan. Vol trots trok ik de nieuwe blouse aan. Hij viel mooi! Al snel had ik vastgesteld dat er een nieuwe favoriet aan mijn kledingkast was toegevoegd. Mijn zorg over de zwakke stof nam wat af; de blouse viel immers ruim en nergens stond spanning op de naden.

Klaar voor het ontvangen van gasten trok ik mijn blouse nog eens recht. Met nog kleine zorgen in mijn achterhoofd haalde ik mijn hand over de achternaad; de plek die meestal het eerst tekenen van slijtage vertoont in mijn kleding. Op dat moment kreeg de dag een verdrietig randje. De blouse had het nog geen dag volgehouden! De achternaad was niet slechts wat beschadigd, maar op meerdere plekken helemaal opengescheurd.

Voor het bezoek over de drempel stapte, trok ik een andere blouse uit de kast. Gelukkig had ik ook nieuwe schoenen, zodat mijn nieuwe-kleding-op-verjaardag-principe in stand bleef. En de blouse? De schattige knoopjes kan ik vast nog eens hergebruiken, maar de rest... verbannen naar de prullenbak.

Give away? Oh, nee

Weet je nog, dat ik een tijdje geleden zo'n lekker trein- en logeerhaakwerkje begonnen was? Die haakte zo lekker weg, dat ik niet te stoppen was. Mijn omslagdoek was af en ik realiseerde me dat ik met lege handen in de trein zat. Tsja, daar kan ik gewoon niet zo goed mee omgaan.

Snel waren er een paar nieuwe bollen gekocht, van hetzelfde lieve zachtroze. Gewoon, omdat ik het zo mooi vond. En haken maar! Voor ik het wist, was de volgende omslagdoek een feit. Een tweelingzusje van nummer één.

Hoe fijn ik omslagdoeken ook vind, en al ben ik van mening dat je er nooit teveel hebt, dit ging me toch wat ver. Twee identieke omslagdoeken, daar kon ik niks mee. Tijd dus voor een give away!

Als ik advies nodig heb, dan wend ik me meestal tot mijn moeder. Ik legde haar mijn probleem voor: wat te doen met twee identieke omslagdoeken? Wist zij misschien iemand die ik er een plezier mee kon doen? Of zou ik hem gewoon op Facebook zetten, in afwachting van wie zou reageren?

Zulke vragen hoef je haar maar één keer te stellen; het antwoord was in no-time gevonden. Je raadt het al, moederlief zag hem wel zitten. Vooruit, ik moet zeggen dat ik het zelf altijd zo schattig vind staan als moeder en dochter eenzelfde iets dragen, en waarom zouden we daar nu te oud voor zijn? De give away was dus snel georganiseerd.

Betreur je dat jij nu de mogelijkheid niet hebt gehad kans te maken op zo'n lekkere omslagdoek? Wees niet getreurd, de volgende bolletjes zijn alweer in huis gehaald. De omslagdoekproductie gaat gewoon door. Hou Freubel Fair in de gaten! :)

Superservice

'Ja hoor, van mij mag je een nieuwe naaimachine voor je verjaardag', zo zei manlief op een avond. Ik spitste mijn oren, haalde de zin uit mijn geheugen terug en speelde hem in gedachten nog eens af, liet hem doordringen en kwam in actie. Zoiets hoef je mij geen twee keer te zeggen! Die naaimachine zou er zeker komen, liever vandaag dan morgen.

Iemand bekend bij Matson in Utrecht? Ik niet, tot voor kort. In de wetenschap dat manlief zelf er echt niet voor zou zorgen dat de naaimachine er zou komen, pakte ik mijn missie eigenhandig op. Tijdens een van mijn fietstochten door de stad was mijn oog al een keer gevallen op een heerlijke naaimachinewinkel. Mezelf kennend en realiserend dat ik mogelijke verleidingen moeilijk kan weerstaan, ben ik toen de winkel niet binnengestapt.

Op mijn eerstvolgende vrije middag sprong ik op de fiets op weg naar dé naaimachinewinkel, die Matson bleek te heten. Als een kind in een snoepwinkel dwaalde ik wat rond door de winkel, tot een vriendelijke jongeman me aansprak met de vraag of hij iets voor me kon betekenen. Dat kon hij zeker! Nog geen vijf minuten later was ik veel kennis én twee serieuze opties rijker. Ik besloot verstandig te zijn, erover na te denken en later terug te komen.

Thuisgekomen had ik al genoeg gedacht. Mijn voorkeur ging duidelijk naar één van de twee uit. Ik besloot hem op de site van Matson op te zoeken. Tot mijn schrik kostte de machine in de webwinkel 200 euro meer dan ik dacht op het kaartje in de winkel te hebben gezien!

In verwarring pakte ik mijn telefoon erbij en belde de winkel. 'Ja mevrouw, we hebben een speciale actie in de winkel. Als u uw oude naaimachine inlevert, krijgt u 200 euro korting op dit exemplaar.' 'Geldt dat ook voor simpele Singertjes?', was mijn vraag. 'Zeker! Als u wilt, kunnen we vanmiddag nog iemand sturen om de oude machine bij u te halen en de nieuwe te brengen.' In een paar minuten was de aankoop gedaan, en in een paar uur stond de nieuwe machine te stralen op mijn werktafel. Wat een service!

Maaksel van de markt

Heerlijk is het om in Utrecht te wonen. Inmiddels woon ik er al een half jaar! Tot mijn schaamte moet ik toegeven dat ik het echter nog niet heb uitgebuit tot nu toe. Elke zaterdagochtend is er een grote stoffenmarkt, die ik in dit halfjaar nog maar één keer bezocht heb.

Dat ene bezoek is me echter goed bijgebleven. Hoewel het slechts één bezoek was, heeft het me heel veel creatieve bezigheden opgeleverd. Hierbij deel ik graag de klapper met jou.

Oh wat kwam ik blij thuis met mijn vrolijke bloemenstof, heerlijk glad en mooi glanzend, voor maar een euro per meter! Deze stof vroeg gewoon tot een zwierige voorjaarsjurk gemaakt te worden. Hoewel twee meter meestal voldoende is voor een leuke jurk, ben ik deze keer voor drie meter gegaan. Want van deze stof kan je rok niet wijd en zwierend genoeg zijn! En om de prijs hoefde ik het niet te laten.

Knipmode is een bron van inspiratie voor mij. Na voor kerst een wikkeljurk te hebben gemaakt met een kokermodel rok, besloot ik nu hetzelfde patroon op te pakken, maar met een andere rok. Want dat de rok wijd moest zijn, dat was een voorwaarde. Met een paar kleine aanpassingen op het patroon en het toevoegen van een laag voering, was de ideale jurk geboren.

Zie hier het resultaat. Multifunctioneel! Met stoere sneakers en een spijkerjasje elke dag draagbaar, maar met hakken en mooie accessoires geschikt voor een feestje. Hier gaan er nog wel meer van volgen!

Doe maar duurzaam

Plastic verpakkingen, plastic zakjes, plastic soep... In onze wereld is plastic overal. Na een gewoon bezoekje aan de supermarkt betrap ik mezelf erop dat ik (naast natuurlijk de véle plastic verpakkingen) zo drie plastic zakjes rijker thuiskom. En begrijp me niet verkeerd, ik neem altijd keurig mijn eigen boodschappentassen mee, en laat me niet verleiden door de handige plastic tassen die bij de kassa aangeboden worden. Alleen op de groente- en fruitafdeling laat ik me verleiden. Overal in mijn boodschappentas losse sperzieboontjes is gewoon niet handig, dus ja, ik stop mijn groente en fruit in zo'n dun plastic zakje.

Thuisgekomen leg ik het fruit in de schaal en bereid ik de groente, en leeg zijn de zakjes. Ik frut ze in de overvolle bak die ik gebruik voor het bewaren van plastic tassen. Maar toegegeven, ze blijven daar vaak een eeuwigheid liggen. De andere plastic tassen winnen het van de groente- en fruitzakjes namelijk als het gaat om stevigheid en omvang.

Nutteloos en klaar voor de prullenbak dus? Ja en nee! De zakjes blijken prima bruikbaar ter vervanging van de afvalzakken die ik op een rol koop. In plaats van ze zelf tot afval te maken, stop ik er dus mijn afval in voor ik hem weggooi.

Dat vraagt om een nieuwe huisvesting ter vervanging van de onoverzichtelijke, overstromende plastic-zakken-bak. In nog geen uurtje werk heb ik, van een restje stof dat ik nog had liggen (pfoe, doe maar duurzaam) een doeltreffend en goodlooking product gemaakt. Het is een soort reuzeknikkerzak geworden met een opening aan de onderkant. Alle zakjes stop ik er van boven in, en van onder kan ik ze gemakkelijk één voor één eruit halen.

Ook zo'n handig, hip ding maken? Binnenkort volgt een tutorial!

DIY: (bruilofts)slinger

De DIY-wedding is hot en happening. Doe een rondje Love and Marriagebeurs of kijk wat rond op Pinterest, en je zult ontdekken dat een beetje creativiteit bij het organiseren van je bruiloft in de smaak valt. Aankleding en accessoires hoef je niet langer te kopen of te huren, maak ze zelf!

Alweer een half jaar geleden stapten wij in het huwelijksbootje. Met zoete herinneringen bladerde ik deze week ons trouwalbum door. Ook wij deden mee in de hype, maar ook als het geen hype was, was ik wellicht voor een DIY-wedding gegaan. Wat heb ik me heerlijk uitgeleefd!

Dit halfjaarlijkse jubileum lijkt me een mooi moment om je te laten delen in onze feestvreugde van destijds, en wel in één heel specifiek element: de slingers! Wat werd ik er blij van. Drie slingers van elk 20 meter heb ik gemaakt. Zelfs de grootste feestzaal kan je op deze manier uitbundig én eenvoudig versieren.

Ga je binnenkort ook trouwen? Of heb je iets anders te vieren? Leef je uit met onderstaande tutorial! Hulp nodig? Laat het me weten; met zulke blije dingen help ik graag.

Tutorial: (bruilofts)slinger
Benodigheden:
- Lint van minimaal 1 cm breed. Lengte: zo lang als je slinger moet worden
- Lint van minder dan 1 cm breed, zo veel mogelijk, in de kleuren naar keuze
- Stof in kleuren naar keuze
- Garen
- Naaimachine
- Schaar

- Knip de stof in smalle reepjes van ongeveer een halve centimeter breed en 20 tot 30 cm lang
- Knip het smalle lint stukjes van 20 tot 30 cm
- Maak van het smalle lint en de reepjes stof bosjes. Hoeveel bosjes? 5x de lengte van je slinger in meters. Bijv. een slinger van 5 meter heeft 5x5=25 bosjes nodig.
- Neem het bredere lint. Neem een bosje en vouw die in het midden dubbel, met het bredere lint ertussen. Speld het vast. Doe dit met alle bosjes. Hou aan beide uiteinden van het bredere lint minimaal een halve meter over om de slinger netjes op te kunnen hangen.
- Zitten alle bosjes vast? Leg één uiteinde van het bredere lint onder de naaimachine. Naai over het lint. Kom je bij een bosje, naai er dan overheen, zodat je het bosje vastzet aan het lint. Doe dit tot het andere uiteinde van het lint.
- Klaar! Hang je slinger op en vier een feestje!

DIY: naaimachinehoes

Mijn naaimachine, mijn beste vriend. Oké, toegegeven, dat is een beetje overdreven. Het is maar een simpel Singertje van de Kruidvat, maar ik heb met hem al zovele mooie momenten meegemaakt dat ik hem toch zeker een goede vriend mag noemen. En een goede vriend vraagt om een goede behandeling!

Al eerder schreef ik dat ik dolblij ben dat ik ook vrienden heb die aan míj denken. Ik heb een prachtige koffer voor mijn naaimachine cadeau gekregen! Tot die tijd beschikte mijn simpele Singer enkel over een beschermhoes die meer van zijn klasse was: een simpele zelfgemaakte hoes.

Heb jij nu ook zo'n goede vriend thuis staan die bescherming verdient? Lees hier hoe je dat heel simpel kan regelen, helemaal zelfgemaakt!

Tutorial: naaimachinehoes
- Koop een shopper met een leuke print. Ik heb er een voor slechts €1 gescoord bij de Wibra, mét stipjes!
- Haal met een tornmesje voorzichtig de hengsels van de shopper af.
- Meet op hoe groot het handvat van je naaimachine is. Maak in het midden van de bodem van de shopper een snee van ongeveer 2 cm breder.
- Zet de naaimachine op de zigzagsteek. Leg de bodem van de shopper onder de naaimachine en werk de naden van de snee af met de zigzagsteek.
- Genoeg gefreubeld? Dan is hij nu klaar!
- Er nog geen genoeg van? Leuk je hoes wat op. Meet bijvoorbeeld de omtrek van de shopper op. Knip leuk band of lint af op deze lengte, speld het rondom vast en naai het vast.
- Je gebruikt je hoes door hem over de naaimachine heen te trekken en het handvat door de snee heen te steken.

Heb je een poging gewaagd en de hoes gemaakt? Ik geniet graag mee, laat het me weten!

Trein- en logeerwerkje

Heel even heb ik het volgehouden. Gewoon in de trein of bij mijn ouders op de bank te zitten met lege handen. Maar ik kán het gewoon niet! Ik ben een beetje freubelverslaafd.

Door een begin te hebben gemaakt met het groooote haakproject van de bolletjes van de bruiloft, die allemaal samen een gehaakte deken moeten gaan vormen, had ik genoeg te doen, zou je zeggen. Maar al na een paar toeren te hebben gehaakt bleek dat het een onhandelbaar project is om mee te nemen. En dan nog het feit dat elke toer met een ander bolletje gehaakt moet worden. Ik zou een koffer moeten hebben om dat in de trein mee te nemen.

Tijd voor een alternatief. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben groot liefhebber van een omslagdoek over mijn jas. Heerlijk warm om je schouders en nek. En vrolijk gekleurd natuurlijk. Daar kan je er dus niet genoeg van hebben!

Kom je me binnenkort een keer in de trein tegen? Grote kans dat ik vergezeld wordt door mijn haaknaald en een bolletje oudroze acryl. Of misschien ben ik al toe aan een neutrale grijze variant, of ik waag het een keer met geel.

Zie jij zo'n omslagdoek ook wel zitten? Ik plaats graag een keer een tutorial op deze blog. Of zal ik ze te koop aanbieden zodra ik mijn webwinkel heropen? Laat je voorkeur maar weten!

Een goed begin is het halve werk

Ja hoor, de kop is eraf! Aan het begin van het jaar schreef ik hoe ik overspoeld ben door bolletjes wol. Op onze bruiloft nam iedere gast een bolletje mee. Lief, dat absoluut, maar zelfs een creatieveling als ik wordt hier een beetje nerveus van. Iets van 'door de bomen het bos niet meer zien'...

Toch hebben al die bolletjes een soort emotionele waarde. Het feit dat ze samen een groot cadeau voor onze bruiloft vormden, maakt dat ik ze niet wil laten vervallen tot gebruik voor huis-, tuin- en keukendoeleinden als gewoon touw of draad. Deze bolletjes verdienen een goede bestemming!

Nog geen twee bolletjes zijn echter hetzelfde. Voor een beetje een kledingstuk, of zelfs een knuffel, heb je toch al snel meerdere bolletjes nodig. De enige mogelijkheid was te gaan voor een veelkleurig en veelvormig project. En ineens is het idee geboren: het moet een deken worden! Elke toer een ander kleurtje en een andere steek.

Het begin is gemaakt. Nu houd ik mijzelf maar voor dat een goed begin het halve werk is. Voor mijn gevoel ben ik dan al een heel eind op weg; het halve werk is immers al gedaan! Een blik op de vele manden met bolletjes wol doet mij beseffen dat ik mezelf voor de gek houd. Er is nog een lange weg te gaan, maar oh wat zal ik dan genieten van dit gróte bruiloftscadeau!

Culturele creatie

Misschien zitten wij wel bij de leukste kerk van heel Nederland! Nog nooit heb ik gehoord van een kerk waar een traditionele-kledingzondag georganiseerd werd, maar inderdaad, bij ons wel. Iedereen werd uitgedaagd op deze ene zondagmorgen te verschijnen in traditionele kleding van een land, je eigen land of een ander.

Toegegeven, wie heeft er in Nederland nog klederdracht in de kast hangen? Ik in elk geval niet. Daarom ben ik gegaan voor een traditionele outfit met een knipoog. Het tuniekje vol Hollandse tafereeltjes dat ik voor mijn vrijgezellenfeest had gekregen in het kader van onze rood-wit-blauwe bruiloft, bleek ineens erg goed van pas te komen.

Toen nog de outfit van manlief. Mannen en kleding, dat is nu eenmaal een lastigere combinatie dan vrouwen en kleding. Zelf was manlief van mening dat een Excelsior-voetbalshirtje prima door kon gaan voor traditionele kleding, maar nee, daar kon ik niet mee akkoord gaan. Tsja, dan moest ik zelf maar voor een alternatief zorgen.

De enorme lap stof die ik ooit uit Tanzania ontvangen heb, bood uitkomst. Al eerder had ik er een hele jurk uit kunnen halen, maar het leek wel het kruikje van de weduwe (Snap je die niet? Lees dan even dit :) ). Met gemak zou ik er nog een kledingstuk van kunnen maken. Met zijn Surinaamse roots zou het ook nog best passend ogen.

Met hulp van Google en wat improvisatiewerk is het gelukt. Een traditionele blouse uit Afrikaanse stof voor mijn Surinaamse man. De traditionele-kledingzondag brak aan en toen... was manlief ziek. Helaas! De blouse heeft een mooi plekje in de kledingkast gekregen.

Ikea-interesse

Arrogant wil ik zeker niet zijn, maar ik denk dat ik deze ene keer aan bijna niemands aandacht ontgaan ben! Voor ik het wist, waren alle schijnwerpers op mij gericht. Keer even met me mee terug naar de vreemde geschiedenis van de Ikea-interesse...

Op 16 september 2016 ben ik getrouwd met de leukste man van de wereld (ja helaas, die is dus al ingepikt). Dat deed ik in een zelfgemaakte jurk; dat kon natuurlijk niet anders. Waar ik al eerder schreef dat ik een grote liefde heb voor rood-met-witte-stipjes, wil ik dat nu een beetje corrigeren: om precies te zijn ben ik gek op alles met stipjes. Maar rood-met-witte-stipjes gaat zelfs mij wat ver voor een trouwjurk.

Al maanden voor ik ten huwelijk gevraagd werd, bracht ik een bezoekje aan de Ikea met mijn moeder. Natuurlijk loop ik altijd een extra rondje op de textielafdeling. En daar... mijn oog viel op de prachtige Sunrid-stof: een tule-achtige stof mét stippen, voor 99 cent per meter! Ik heb mijn moeder aan de hand meegetrokken, en ja hoor, zelfs zij kon erin meekomen dat ik alvast vijf meter wilde inslaan. Want stel dat het ooit uit het assortiment gehaald zou worden... En ja, hoewel ik niet ten huwelijk gevraagd was, leefde ik toch in de overtuiging dat dat óóit zou gaan gebeuren.

Na onze prachtige bruiloftsdag en alle positieve reactie op mijn jurk, had ik niks meer te verbergen. Graag wilde ik me tot de Ikea wenden om ze te hoogte te stellen van mijn verhaal. Ik zal wel ouderwets zijn, maar ik had toch verwacht dat ze nog met telefoon of e-mail werken daar. Maar nee, de keuze bleek te zijn tussen Facebook en Twitter. Dan maar Facebook. En blijkbaar, voor je het weet, ga je viral. 

Zo ben ik overtuigd geraakt van de kracht van sociale media. Nu Freubel Fair nog. Help je mee viral te gaan? :)

Slaap kindje slaap

Een zus in het buitenland is in meerdere opzichten niet niks. Natuurlijk - cliché - is het het meest vervelend om elkaar te missen op belangrijke momenten. We kunnen niet bij elkaar zijn op elkaars verjaardag of bij een diploma-uitreiking, of, nog specialer, de geboorte van een kindje. Reden te meer om PostNL én buitenlandse soortgenoten regelmatig aan het werk te zetten.

Dat brengt me gelijk bij een tweede frustratie van een zus in het buitenland. Al eerder schreef ik over het falen van PostNL en buitenlandse broeders. Mijn handgemaakte rok als cadeau voor haar verjaardag is nooit aangekomen. Toch waagde ik het er met de geboorte van mijn nieuwe neefje op PostNL weer aan het werk te zetten met een zelfgemaakt pakketje.

Maar huh? Je had toch al een geboorteslinger gegeven, die veilig en wel is aangekomen? Inderdaad, die ging met de privétransportdienst van mijn ouders, en dat verloopt altijd vlekkeloos. Maar omdat die pas een maand na geboorte bij mijn zus zouden zijn, dacht ik dat de post sneller zou zijn om alvast een klein cadeautje vooruit te sturen. Inderdaad, het tegendeel bleek waar. Maar wonder boven wonder, na al diep gefrustreerd geraakt te zijn over een vermoeden van verdwijning van mijn pakketje, kwam het pakketje 2 maanden na geboorte aan bij mijn zus!

Naast hagelslag en stroopwafels blijkt dit pakketje ook te voorzien in een gemis voor haar als Nederlandse in het buitenland. Hoewel men in Israël, passend bij het enorme geboortecijfer, een ongekend groot aanbod heeft voor allerhande babyspullen en kinderzaken, blijken slaapzakjes nergens te koop. Een handgemaakt exemplaar voor de kleine Yinon was dus zeker welkom, en zie hoe schattig het hem bovendien staat. Dubbel blij dat PostNL en verwanten toch hun werk hebben gedaan!

Rood met witte stipjes

Ja, rood met witte stipjes is mijn absolute favoriet! Een tijdloos printje, met vrolijke uitstraling, goed te combineren en geschikt voor allerlei kledingstukken. Klassiek is natuurlijk een rood-met-witte-stipjes-jurkje, die zeker in mijn kast hangt. Toegegeven, die is níet zelfgemaakt, maar van een van mijn favoriete merken King Louie.

Bij een bezoekje aan de gróte stoffenmarkt op zaterdagochtend in mijn mooie nieuwe woonplaats Utrecht, viel mijn oog bij de €2-kraam dan ook gelijk op een dikke rol stof met deze klassieker. Een metertje was snel gekocht. Wat het moest worden, was ik nog niet uit, maar zulke stof komt bij mij altijd goed terecht!

In het altijd gezellige Amersfoort, waar ik voor Utrecht altijd gewoond heb, was er elke vrijdagochtend markt met een paar stoffenkramen. Ook daar was mijn oog ooit gevallen op een lief rood-met-witte-stipjes-stofje. Bij het bewonderen van mijn nieuwe aanwinsten na mijn bezoek aan de Utrechtse markt, kwam de herinnering aan deze Amersfoortse aankoop weer boven. Een leuk bloesje had ik ervan gemaakt, dat helaas al snel in de prullenbak geëindigd was... De stof was wel schattig, maar verre van sterk. Hoewel ik mezelf geen sporter kan noemen, was zelfs mijn lichaamsbeweging genoeg om de blouse op de middenachternaad op de rug te laten scheuren.

 Met het vermoeden dat het wel eens om dezelfde stof kon gaan, voor eenzelfde klein prijsje en met eenzelfde hoeveelheid enthousiasme gekocht, alleen in een andere plaats, ging ik op zoek naar een geschikt patroon. Eentje zónder middenachternaad en niet al te krap zittend, zodat mijn lijf voldoende bewegingsvrijheid zou behouden zonder schade aan te richten.

Het is gelukt. Ik ben een leuke top rijker voor €2 en een paar uur moeite. En zelfs na een uurtje bowlen en een dagje stevig huishouden is hij tot op heden intact :)

DIY: square met bloem

Zo'n lekker bankdekentje kan iedereen wel gebruiken! Ga snel aan de slag met deze tutorial. Materiaal en aantal maken niet uit. Hoe dikker het materiaal, hoe sneller het gaat. Hoe meer vierkantjes, hoe groter je deken wordt.

l = losse
st = stokje
hv = halve vaste
v = vaste
hst = half stokje

Tutorial: square met bloem
Maak een verstelbare opzetlus.
1e toer: in de ring ingestoken, haak 3 l en 1 st tot een cluster, 2 l, * 2 st-cluster, 2 l *, herhaal van * tot * nog 4x en sluit de toer met 1 hv in de derde beginlosse (= 6 clusters). Trek aan het uiteinde van de draad om de ring te sluiten.
2e toer: ga met 1 hv naar de eerste lossenboog tussen cluster 1 en 2, (neem een nieuwe kleur garen), haak 1 l, * 1 v, 1 hst, 3 st, 1 hst, 1 v * in deze eerste lossenboog, herhaal van * tot * nog 5x (= 6 bloemblaadjes). Sluit met 1 hv aan de achterzijde van het eerste bloemblaadje.
3e toer: werk nu aan de achterkant, * 3 l, 1 hv * tussen de vasten van het eerste en tweede bloemblaadje. Herhaal van * tot * nog 5x.
4e toer: ga met een hv naar het eerste lossenboogje en haak 1 l, * 1 v, 1 hst, 4 st, 1 hst, 1 v * in deze eerste lossenboog. Herhaal van * tot * nog 5x (= 6 bloemblaadjes). Sluit met 1 hv aan de achterkant van het eerste bloemblaadje.
5e toer: (neem een nieuwe kleur), werk aan de achterkant, * 5 l, 1 hv * tussen de vasten van het eerste en het tweede bloemblaadje. Herhaal van * tot * nog 5x.
6e toer: ga met een hv naar het eerste lossenboogje en haak 3 l, 5 st, haak daarna telkens 6 st in alle volgende lossenboogjes, sluit met een hv in de derde beginlosse.
7e toer: (neem een nieuwe kleur), haak 2 l, 4 v, * 1 l, hst, 1 l, 1 st, 1 l, 1 hst, 1 l, 6 v *, herhaal rondom.
8e toer: 2 l, 4 v, 2 v in het eerstvolgende lossenboogje, * 2 l, 2 v in het eerstvolgende lossenboogje, 7 v, 2 v in het eerstvolgende lossenboogje *, 2 v en sluit af met een hv in de tweede beginlosse.
Knip de draad af en haal het uiteinde door de lus.

Wil je dat de square wat groter wordt? Haak dan een of meerdere toeren stokjes rondom. Let op, haak in elke voorgaande steek één stokje, maar in de hoek drie stokjes. 

Mijn dekentje is gemaakt met de squares met bloem hierboven beschreven, én met de klassieke granny square. Ken je die nog niet? Google er maar op, patroontjes in overvloed. En nog makkelijker te maken dan de square in deze tutorial.

Ps. het patroon heb ik te danken aan de Hema, een van de leukste winkels op aarde.

120 stuks

Alsof er geen einde aan kwam, dit haakproject. In een optimistische bui scoorde ik enige maanden geleden bij mijn zoveelste uitgebreide ronde door de Action een heel aantal mooie bollen acryl, opnieuw voor een prikkie (jaja, al eerder schreef ik wat je allemaal nog meer voor een prikkie daar kan krijgen!). Uit het niets heb ik een grote liefde ontwikkeld voor elke kleur tussen blauw en groen in, en ook deze bollen pasten daar precies in. Die kan je dan toch niet laten liggen.

Met haaknaald nummer 2 schiet het allemaal niet zo op. En ik moet toegeven, geduld is niet een van mijn grootste gaven. Toch heb ik veel plezier gehad aan het haakgebeuren. Dit project bleek namelijk ideaal voor altijd en overal. Het eenvoudige patroontje van de vierkantjes heb je zo in je hoofd. Uitvoerige conversaties voeren en tegelijkertijd foutloos haken is geen probleem! Bovendien is het een handzaam project. Met een hele deken op je schoot in de trein is gewoon niet zo handig. Een vierkantje is een stuk beter te overzien.

120 stuks bleken er uit de bollen te gaan, 60 van elke soort. Dat betekent 240 draadjes afhechten; een klusje waar ik een hekel aan heb. Toch ben ik er gekomen en is dit dekentje mijn favoriet geworden voor op de bank. En staat hij leuk in ons interieur met veel blauw, groen, blauw-groen en alles wat daarmee harmonieert! :)

Heb je ondanks mijn verzuchtingen goede moed en zie je zo'n dekentje op de bank ook wel zitten? In mijn volgende post zal ik je precies vertellen hoe je dat aanpakt.

Alsof 'ie ervoor gemaakt is

Hoe leuk is het als mensen aan je denken! Meerdere keren in de afgelopen tijd heb ik dit tegen mezelf gezegd. Hoe leuk is het als iemand, als hij/zij aan het opruimen is en iets tegenkomt, zich afvraagt of het misschien iets is voor jou. Als iemand op het punt staat iets weg te doen, eerst even bij jou aanklopt of je het misschien kan gebruiken.

En zie hier: zo kom je nog eens aan iets moois! Deze oude naaimachinekoffer heb ik gekregen van een vriendin. Haar oude naaimachine had de geest gegeven en de nieuwe paste helaas niet. Tsja, de koffer is érg leuk, maar de afmetingen van een nieuw te kopen naaimachine hierdoor laten beperken ging ook haar wat ver. En dat was voor mij een geluk. Mijn simpele Singertje schoof erin alsof hij nooit ergens anders gehoord heeft.

Ps. Natuurlijk is een naaimachinehoes belangrijk voor het behoud van je naaimachine. Ben je benieuwd hoe ik voorheen, tot ik dit fraaie exemplaar kreeg, mijn naaimachine beschermde? Daar schrijf ik binnenkort over! Een super eenvoudige tutorial waardoor je geen reden meer hebt om géén naaimachinehoes te hebben.

Een kleine spruit

Wat een geluk, er is een kleintje geboren! Op 28 november jongstleden werden mijn zus en haar man, maar daarmee ook ik, verblijd met de geboorte van een prachtig klein jongetje. Hij heet Yinon, maar let op, deze Hebreeuwse naam spreek je uit zonder 'j' aan het begin. Reden voor feest!

Inmiddels is Yinon alweer ruim een maand oud. Maar voor een feestje is het nooit te laat. Het feit dat mijn zus en haar gezin ver weg wonen, maakt het vaak praktisch niet haalbaar om feestjes op hetzelfde moment op dezelfde plaats te vieren. Mijn ouders hebben vliegtickets geboekt om de geboorte van Yinon, een maandje later, alsnog te vieren.

Als er een 'transport' naar mijn zus vertrekt, kan ik het niet laten iets mee te geven. Liefst iets zelfgemaakts. De geboorte van een kleintje biedt dan gelukkig mogelijkheden genoeg. Deze keer: een geboorteslinger. Wat vind jij; is het iets voor in de straks spiksplinternieuwe Freubel Fair-webshop?

Wolletjes hier!

Overspóéld ben ik! Het is een goede traditie in Nederland om als je trouwt ongeplande verrassingen te krijgen. De een komt na de trouwdag om in de blikken zonder etiket maar mét inhoud of chocola, maar wij... in de kipkruiden. Hoewel mijn man een echte bounty is met zijn Hollandse binnenkant, doet hij zijn buitenkant namelijk ook eer aan: hij en kip zijn onafscheidelijk.

Maar daar bleef het niet bij. Ook aan mij was gedacht. Er stond aan het eind van de bruiloft een wolletjesbak van serieus formaat op me te wachten, die zelfs in z'n eentje de taak van wolletjes bij elkaar houden niet kon dragen. De bollen lagen all over!

Gelukkig zijn we net verhuisd en hebben we zeeën van ruimte. Vier grote plastic bakken dragen nu samen de taak van 'wolletjesbak'. En zeker, er gaat aan gewerkt worden om het aantal terug te dringen door ze creatief te verwerken. Iemand een suggestie?