Give away? Oh, nee

Weet je nog, dat ik een tijdje geleden zo'n lekker trein- en logeerhaakwerkje begonnen was? Die haakte zo lekker weg, dat ik niet te stoppen was. Mijn omslagdoek was af en ik realiseerde me dat ik met lege handen in de trein zat. Tsja, daar kan ik gewoon niet zo goed mee omgaan.

Snel waren er een paar nieuwe bollen gekocht, van hetzelfde lieve zachtroze. Gewoon, omdat ik het zo mooi vond. En haken maar! Voor ik het wist, was de volgende omslagdoek een feit. Een tweelingzusje van nummer één.

Hoe fijn ik omslagdoeken ook vind, en al ben ik van mening dat je er nooit teveel hebt, dit ging me toch wat ver. Twee identieke omslagdoeken, daar kon ik niks mee. Tijd dus voor een give away!

Als ik advies nodig heb, dan wend ik me meestal tot mijn moeder. Ik legde haar mijn probleem voor: wat te doen met twee identieke omslagdoeken? Wist zij misschien iemand die ik er een plezier mee kon doen? Of zou ik hem gewoon op Facebook zetten, in afwachting van wie zou reageren?

Zulke vragen hoef je haar maar één keer te stellen; het antwoord was in no-time gevonden. Je raadt het al, moederlief zag hem wel zitten. Vooruit, ik moet zeggen dat ik het zelf altijd zo schattig vind staan als moeder en dochter eenzelfde iets dragen, en waarom zouden we daar nu te oud voor zijn? De give away was dus snel georganiseerd.

Betreur je dat jij nu de mogelijkheid niet hebt gehad kans te maken op zo'n lekkere omslagdoek? Wees niet getreurd, de volgende bolletjes zijn alweer in huis gehaald. De omslagdoekproductie gaat gewoon door. Hou Freubel Fair in de gaten! :)