Overspóéld ben ik! Het is een goede traditie in Nederland om als je trouwt ongeplande verrassingen te krijgen. De een komt na de trouwdag om in de blikken zonder etiket maar mét inhoud of chocola, maar wij... in de kipkruiden. Hoewel mijn man een echte bounty is met zijn Hollandse binnenkant, doet hij zijn buitenkant namelijk ook eer aan: hij en kip zijn onafscheidelijk.Maar daar bleef het niet bij. Ook aan mij was gedacht. Er stond aan het eind van de bruiloft een wolletjesbak van serieus formaat op me te wachten, die zelfs in z'n eentje de taak van wolletjes bij elkaar houden niet kon dragen. De bollen lagen all over!
Gelukkig zijn we net verhuisd en hebben we zeeën van ruimte. Vier grote plastic bakken dragen nu samen de taak van 'wolletjesbak'. En zeker, er gaat aan gewerkt worden om het aantal terug te dringen door ze creatief te verwerken. Iemand een suggestie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten