maandag 6 februari 2017

Ikea-interesse

Arrogant wil ik zeker niet zijn, maar ik denk dat ik deze ene keer aan bijna niemands aandacht ontgaan ben! Voor ik het wist, waren alle schijnwerpers op mij gericht. Keer even met me mee terug naar de vreemde geschiedenis van de Ikea-interesse...



Op 16 september 2016 ben ik getrouwd met de leukste man van de wereld (ja helaas, die is dus al ingepikt). Dat deed ik in een zelfgemaakte jurk; dat kon natuurlijk niet anders. Waar ik al eerder schreef dat ik een grote liefde heb voor rood-met-witte-stipjes, wil ik dat nu een beetje corrigeren: om precies te zijn ben ik gek op alles met stipjes. Maar rood-met-witte-stipjes gaat zelfs mij wat ver voor een trouwjurk.

Al maanden voor ik ten huwelijk gevraagd werd, bracht ik een bezoekje aan de Ikea met mijn moeder. Natuurlijk loop ik altijd een extra rondje op de textielafdeling. En daar... mijn oog viel op de prachtige Sunrid-stof: een tule-achtige stof mét stippen, voor 99 cent per meter! Ik heb mijn moeder aan de hand meegetrokken, en ja hoor, zelfs zij kon erin meekomen dat ik alvast vijf meter wilde inslaan. Want stel dat het ooit uit het assortiment gehaald zou worden... En ja, hoewel ik niet ten huwelijk gevraagd was, leefde ik toch in de overtuiging dat dat óóit zou gaan gebeuren.

Na onze prachtige bruiloftsdag en alle positieve reactie op mijn jurk, had ik niks meer te verbergen. Graag wilde ik me tot de Ikea wenden om ze te hoogte te stellen van mijn verhaal. Ik zal wel ouderwets zijn, maar ik had toch verwacht dat ze nog met telefoon of e-mail werken daar. Maar nee, de keuze bleek te zijn tussen Facebook en Twitter. Dan maar Facebook. En blijkbaar, voor je het weet, ga je viral

Zo ben ik overtuigd geraakt van de kracht van sociale media. Nu Freubel Fair nog. Help je mee viral te gaan? :)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten