Twee personen, één auto

Helaas, de vakantie is officieel over. Alle kids, door het hele land, zijn weer naar school en de lange files tijdens spitsuren zijn weer geboren. Tijd om het gewone ritme weer op te pakken. En helaas, in dat gewone ritme is meestal wat minder tijd en ruimte voor creativiteit.

Mijn vakantie deze zomer was kort, maar krachtig. Een weekje is toch wat aan de minimale kant, maar het creatieve gehalte was van dusdanige aard dat het voor enkele weken aangezien zou kunnen worden. Manlief en ik waren van mening dat een zomer eigenlijk niet zonder een buitenlandse uitstap kan, dus stapten wij in de auto naar Polen.

Twee personen, één auto. Wat een luxe. Als ik terugdenk aan de vele vakanties die ik als kind met paps en mams doorbracht, komt ook snel het strenge inpakbeleid van mijn vader me voor de geest. Vijf personen, één auto. Het aangereikte tasje was de absolute max, meer mocht er niet mee.

Twee personen, één auto. Ik nam het ervan. Mijn naaimachine werd ingeladen, net als mijn doos met klosjes garen, ritsen, scharen, een rol patroonpapier, een stapel stofjes, het hele arsenaal. Aangekomen in Polen werd alles vrolijk uitgeladen. Snel verkende ik ons verblijf... en helaas, er was geen grote tafel.

Gedurende de vakantieweek heb ik me het minitafeltje in de keuken toegeëigend. Jeffrey had immers ook al het nodige voor zichzelf: de bank, het bed, en de lekkerste stoel. Het tafeltje was, op z'n zachtst gezegd, wat aan de kleine kant, maar dat mocht de pret niet drukken. De plannen voor volgend jaar zomer worden stiekem alweer gemaakt.

Donkerblauw met een twist

Herinner je je het pak met de lange pijpen? Manlief wilde er perfect uitzien op de bruiloft van zijn eigen moeder, maar zijn pak moest daarvoor wel enige aanpassing hebben. Natuurlijk wilde ik zelf ook een flitsende indruk maken. Dat was een uitdaging.

Meestal heb ik de luxe het voortouw te nemen in outfits voor bruiloften. Ik maak iets moois voor mezelf, en manlief stemt zijn kleding hierop af, bijvoorbeeld door een stropdas in de juiste kleur te dragen. Deze keer was de wereld omgekeerd. Manlief was zeer overtuigd van wat hij wilde: een lichtblauw pak met een donkerblauwe ruit.

En ik dan? Het zou een onmogelijke taak zijn precies dezelfde lichtblauwe kleur stof te vinden. Ik was dus veroordeeld tot donkerblauw. Maar, om eerlijk te zijn, ik houd niet van donker. Ik houd van licht, vrolijk en kleurrijk. Dat leek deze keer niet mogelijk te zijn.

Maar waar een wil is, is een weg. Een paar uur heb ik rondgestruind over de stoffenmarkt van Utrecht. De aanhouder wint: bij de laatste kraam viel mijn oog op een prachtige stof. Donkerblauw met medaillons met kleurrijke bloemen. Die was voor mij! Twee coupons van elk 1,5 meter voor een tientje; ook dat was te overzien.

Manlief was niet alleen uitgesproken over zijn eigen looks, hij had deze keer ook een sterke mening over mijn outfit. Een lange jurk moest het worden. Mijn voorraadje Knipmodes kwam van pas. Na een kleine zoektocht was de keuze gemaakt en ging ik voor een slanke, lange jurk met V-hals en een split tot net voorbij de knie.

De jurk is een echte aanrader. In een eenvoudige stof uitgevoerd en gecombineerd met stoere sneakers geschikt voor elke dag, maar uit een wat luxere stof en met een paar hakken eronder zeer feestelijk. De jurk is vrij gemakkelijk te maken, is mooi gevoerd en afgewerkt met een blinde rits.

O, wat was de bruiloft geslaagd. Mogelijk hebben onze geslaagde outfits hun steentje bijgedragen.

DIY: Piping, paspel, wattes?

Piping, natuurlijk, een alledaags begrip. Of paspelband, dat gebruik je toch ook zo tussen neus en lippen door? Niet? Nee, ik niet echt.

Google biedt altijd redding. Bij het maken van een jurkje zocht ik namelijk een mooie afwerking. Liefst zo'n soort koortje dat je tussen de naden stikt. Mijn zoektocht onder termen als 'kleding naaien afwerking band koord' bood een antwoord: je kleding maak je écht af met piping, ofwel, gewoon op z'n Hollands: paspelband.

Het was zondag, en de stoffenmarkt zou pas op zaterdag weer plaats hebben... Dat is bij een creatieve uitspatting écht te lang wachten. Opnieuw heb ik me tot Google gewend: 'piping paspel diy zelf maken'. De combinatie van een paar hits gaf me voldoende info om het er zelf op te wagen.

Daarom hier: dé uitleg van écht diy-piping, ofwel, gewoon op z'n Hollands: zelfmaakpaspelband!

Tutorial: paspelband
Benodigdheden:
- koord in een onopvallende kleur, zo lang als je paspelband moet worden
- stof in een reep van 3 cm breed, zo lang als je paspelband moet worden, in een leuke kleur
- naaimachine
- spelden

- Paspelband is eigenlijk een tunneltje met een koordje erdoorheen, dat je tussen naden stikt. Het tunneltje maak je van stof. Hiervoor heb je een reep van 3 cm nodig. Let op: knip de stof schuin op het weefsel. Zo heeft het een beetje rek in zich. Is je lap stof niet groot genoeg voor de lengte paspelband die je wil? Niet getreurd! Knip meerdere repen en naai ze aan de uiteinden aan elkaar.
- Leg het koord in het midden op de reep stof.
- Sla de stof dubbel met de zijkanten netjes op elkaar en speld vast.
- Naai met de naaimachine met het ritsvoetje de reep stof met het koord erin tot een tunnel. Naai zo dicht mogelijk langs het koord.
- Ga je het paspelband gebruiken? Leg het koord dan net voorbij de patroonlijn. Vervolgens speld en rijg en stik je het paspelband óp de naad met een ritsvoetje.

 

Creatieve costumièrecarrière

Een creatieve carrière heb ik nu misschien al een klein beetje. Ik ben heel wat creatief bezig en probeer mezelf daarin te ontwikkelen. Maar hoewel het misschien heel wat lijkt, kan het nog stukken beter.

Al tijden droom ik van een creatieve opleiding. Na mijn middelbare school kriebelde het al, maar het voelde niet serieus genoeg om als échte studie te gaan doen. Inmiddels ben ik vijf jaar later en kriebelt het nog steeds. Toen de afronding van mijn tweede studie in zicht kwam, kwam mijn creatieve droom weer tot leven: ik zou eindelijk op zoek gaan naar die perfecte modevakschool.

Ik vond een leuke modevakschool bij mij in de buurt en gaf me op voor een open dag. Maar, zoals bij jou vast ook het geval is, het leven loopt altijd anders dan gedacht. In de tussentijd kreeg ik namelijk een fulltime baan... niet in de creatieve sector. Uit nieuwsgierigheid besloot ik toch naar de open dag voor de opleiding Costumière te gaan.

Je ziet de bui al hangen. Neline op een modevakschool. Ik stapte binnen en de vonk sloeg gelijk over. Toen de enthousiaste docent benadrukte dat de lessen slechts eens per twee weken op zaterdag zijn en de rest aankomt op zelfstudie, en dus flexibel is, werd de vonk een vuur. Ik wist het: dit wil ik.

Begin september ga ik van start. In ruim een jaar hoop ik mezelf gediplomeerd costumière te noemen. En dan? Geen idee. De modevakschool biedt ook opleidingen tot coupeuse, en zelfs nog vele vervolgopleidingen daarna. Maar ik heb geleerd: het leven loopt toch altijd anders dan gedacht. Dus laat maar komen; we zien het wel.

Pak met lange pijpen

Ken je dat: dat je eindelijk het ideale kledingstuk hebt gevonden, maar hij is niet meer te krijgen in je maat? Dat is balen! De beste oplossing is natuurlijk je eigen kleding te maken. Precies zoals je bedacht hebt, helemaal uniek en in de goede maat. Maar er is een andere optie: verstellen.

Manlief moest een nieuw pak. Voor de bruiloft van je eigen moeder moet je bijzonder voor de dag komen. Waar hij gewoonlijk niet zo uitgesproken is over kleding, wist hij nu precies wat hij wilde: een pak met ruitjes. Aangezien ik wel van speciale kleding houd, greep ik deze kans aan. Snel begon ik mijn zoektocht op internet.

Al snel vonden we het perfecte pak: lichtblauw met een donkerblauwe ruit. Prachtig! Maar... niet meer in de goede maat. De luxe van internetwinkelen is dat de keuze altijd reuze is, ook in maten. Hier bleek het mogelijk te zijn speciale lengte- of breedtematen te bestellen. Dat bood kansen. De lengtemaatversie van de eigenlijke maat hebben we besteld.

Gelukkig, het colbert paste perfect! De pantalon kon echter wel wat aanpassing gebruiken: een centimeter of tien was overtollig. Een aanpassing die wel te overzien is.

Hoe pak je dat aan?
- Trek de pantalon aan en speld op de juiste lengte de pijpen af.
- Trek de pantalon weer uit. Meet hoeveel centimeter eraf moet. Trek hier 4 cm van af voor de zoom.
- Meet de afstand die afgeknipt moet worden op verschillende punten van de pijp en zet een streepje. Knip de onderkant van de pijp af door de streepjes te verbinden.
- Werk de afgeknipte rand af met een zigzak- of locksteek.
- Vouw de zoom naar binnen en speld vast. Strijk de onderkant van de pijp glad, het liefst met een strijkijzer.
- Naai de zoom met de hand onzichtbaar vast. Dit doe je door afwisselend (ongeveer om de 0,5 cm) een draad van de afwerkingsrand en een draad van het weefsel in de broekspijp op te nemen.

Something blue

Het trouwseizoen is weer in volle gang! Zoals je wellicht weet, heeft mijn trouwjurk de nodige aandacht gekregen. Vanwege het feit dat ik stof van de Ikea heb gebruikt en dit via Facebook aan de Ikea heb laten weten, was de jurk in no time beroemd. Omdat ik niet genoeg krijg van nagenieten van onze mooie dag, hier weer een blog over onze bruiloft. Deze keer staat niet de jurk in de belangstelling, maar een ander zelfgemaakt onderdeel van mijn outfit: het haarbandje.

Het thema van onze bruiloft was 'Heb je even voor mij'. Hoe Hollands wil je het hebben? Themakleuren waren dan ook rood, wit en blauw. Dat wilde ik in mijn outfit verwerken. De rode schoenen waren snel gescoord. Vanzelfsprekend was mijn jurk wit. Dat betekende dat blauw terug moest komen in mijn accessoires.

Ik hou van blauw. Hoewel de theorie soms iets anders beweert, vind ik blauw mooi bij mijn blauwe ogen staan. Ik ging dus voor blauwe oorbellen. Ik bestelde oorbellen met een verhaal: oorbellen met een prachtige blauwe steen uit Israël, gekocht bij de Israëlwinkel.

Wie mij een beetje kent, kent ook mijn liefde voor haarbandjes. Ik vrees dat ik niet overdrijf als ik beweer dat ik er zeker vijftig in huis heb. Bij zo'n liefhebber kan een haarbandje op de eigen bruiloft niet ontbreken. Om op te bieden tegen die andere vijftig, moest het echter wel iets heel speciaals zijn.

Ik besloot naar mijn favoriete fourniturenwinkeltje aan de gezellige Krommestraat in Amersfoort te gaan. Zo'n heerlijke winkel in een oud pand met een houten kraakvloer en spulletjes tot het plafond. Bandjes genoeg dus daar. De dame achter de toonbank toverde een dikke multomap tevoorschijn. Ze maande me de tijd te nemen eens lekker erdoorheen te bladeren. Een boek vol met de meest mooie bandjes!

Mijn oog viel op een serie bandjes die bij elkaar pasten. Wit, met subtiele blauwe bloemetjes. De keuze was gemaakt. Ter plekke bedacht ik dat het prachtig zou zijn het meest smalle bandje te gebruiken als afwerking voor mijn sluier, en dus kocht ik er een meter of vijf van. Het breedste band moest zonder twijfel in mijn haar, en dus kocht ik daar een meter van.

Maar hoe maak je zo'n haarbandje dan? Misschien wil je er ook wel één voor jezelf? Binnenkort kan je je hart ophalen met een tutorial voor haarbandjes op Freubel Fair.

Van generatie op generatie

Een bezoekje aan oma is altijd gezellig. Je kent het wel, gewoon lekker op de bank wat zitten babbelen terwijl je verwend wordt met drinken en lekkers. Mijn moeder gaat heel regelmatig bij oma langs, en soms stap ik graag bij haar in de auto.

Kortgeleden zijn we weer een gezellige maandagavond langs geweest. Na het gebruikelijke rondje koffie mét plak cake, grepen we allemaal naar onze handtas. Huh? Een bezoekje aan oma doe je namelijk nooit met lege handen. Nee, één ding moet altijd mee: een handwerkje!

Oma had een breiproject. Ze maakt een schattig truitje. Haar productiesnelheid is ongekend. Mening kleinkind en achterkleinkind is met haar maaksels van sokken en truien verwend. Duidelijk een leven lang ervaring.

Moeder had een quiltproject. Ze heeft het quilten sinds enkele jaren helemaal gevonden als hobby. Hoewel ze inmiddels 27 jaar is getrouwd, is ze momenteel bezig met een verlovingsquilt. De blokken met bloemen zijn fantastisch.

Ik had een haakproject. Een zoveelste omslagdoek. Makkelijk mee te nemen in je tas, en makkelijk uit je hoofd te doen, zodat je ondertussen lekker door kan babbelen. Ook maken? Zie dan deze blog.

Creatief geïnspireerd én helemaal bijgepraat gingen we weer huiswaarts. Voor herhaling vatbaar.